kalbimi okşayan sebepsiz yağmur damlasına
sebepsiz satırlar
sebepsiz duygulara yön verebilir mi?
yalnızlığın ağırlığını omuzlarımda hissettiğim
aşkın acısını bedenime dövme yapmaya hazırlandığım
kulağımda hayata teşekkür eden büyüleyici bir sesin
zihnimde çevirdiği filmin başkahramanı olarak seni seçtiğim
hüzün dolu bir yılbaşı gecesinde
yürüyorum sensizliğin bedensel birleşimine…
sensiz geçen her günü
başka ruhlarda sensel izler arayan bir kaşif olmayı seçtiğim yıllar başlarken
doğru zamanda senin karşına çıkamamanın dikenlerini kalbime batırıyorum
gidiyorsun ve sensizlik ruhuma müzikal bir hüzün bırakıyor…
biliyorum, asla sensiz yaşayamayacağım
her geçen yılda sensiz dakikaların büyüklüğü karşısında yeni yıllara lanet okuyacağım
gideceksin ve bir daha seni görebilme ihtimalini bile ruhumdan alacaksın
ve ben sensizlik rıhtımından ateş rengi aşk acısını
İzmir mavisi sulara akıtırken
hayata teşekkür eden o ses
sebepsiz yere seni ruhuma taşıyacak…
Tuna BAŞAR
/onbeşocakikibinyedipazartesi yirmiüçonüç
Afyonkarahisar/
http://geceedebiyat.blogspot.com.tr/2010/09/sebepsiz-satrlar.html
Yorum Gönder